Het leek te sneeuwen in De Doelen
– Ernest van der Kwast, Column AD Rotterdams Dagblad (2015)

Meestal is Valery Gergiev nodig om de Doelen vol te krijgen, maar afgelopen zondag lukte het ook met een sneeuwpop. Ik was aanwezig bij de eerste kinder­voorstelling van het Rotterdams Philharmonisch Orkest in het nieuwe jaar. Alle rijen, alle plaatsen waren bezet. Ik zag veel grootouders met kleinkinderen. De opa’s en oma’s zaten rechtop in hun stoel, de kinderen wisselden steeds van positie. Ze lagen, zaten, stonden, leunden en sprongen. Maar ze luisterden ook.

Voorafgaand aan het concert konden kinderen knutselen, balgooien, levensgroot memorie spelen. En natuurlijk was er de mogelijkheid om kennis te maken met instrumenten. De pauken waren erg geliefd. Er waren ook kinderendie zich niks van het voorprogramma aantrokken en verstoppertje speelden in de grote hal. Totdat de gong te horen was en grootouders hun kleinkind snel naar het toilet trokken.

Toen dirigent Bas Wiegers zijn stokje hief werd het niet stil, maar dat is het ook zelden als de zaal gevuld is met volwassenen. Dan wordt er elke twee seconden wel gehoest, gekucht of gesnurkt. De dirigent kreeg de kinderen dus niet muisstil, maar dat lukte de musici wel. Vanaf de allereerste maten.

Het concert begon met Winter uit De Vier Jaargetijden van Vivaldi. Daarna volgde De Sneeuwman van Howard Blake. Tegelijkertijd waren op een reusachtig scherm prenten te zien uit het gelijknamige kinderboek van Raymond Briggs. Een acteur vertelde het verhaal van James en de sneeuwpop die tot leven komt. Samen beleven ze fantastische avonturen. Het was een prachtig samenspel. Beeld, muziek en vertelling. Op sommige momenten leek het echt te sneeuwen in de Doelen. Ooit was ik bij de uitvoering van de negende symfonie van Mahler (door Gergiev) en hoorde ik de hemel opengaan in het afsluitende adagio.

Zondag zag ik kinderen naar het plafond staren in afwachting van de vlokjes sneeuw die op hen neer zouden dwarrelen. Het was de magische muziek. Toen ik later buiten stond, kon ik zelf ook niet geloven dat het regende in plaats van sneeuwde.